ਅੱਲੜ੍ਹ ਕੁੜੀਆਂ ਨੂੰ ਫਸਾ ਕੇ ਕਰਵਾਉਂਦਾ ਸੀ ਦੇਹ ਵਪਾਰ, ਨਾਬਾਲਗ ਕੁੜੀ ਨੇ ਗੰਦੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਕ+ਤਲ ਕਰ ਕੇ ਭੱਜ ਗਿਆ, ਅੱਜ 18 ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਆਇਆ ਕਾਬੂ

ਅੱਲੜ੍ਹ ਕੁੜੀਆਂ ਨੂੰ ਫਸਾ ਕੇ ਕਰਵਾਉਂਦਾ ਸੀ ਦੇਹ ਵਪਾਰ, ਨਾਬਾਲਗ ਕੁੜੀ ਨੇ ਗੰਦੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਕ+ਤਲ ਕਰ ਕੇ ਭੱਜ ਗਿਆ, ਅੱਜ 18 ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਆਇਆ ਕਾਬੂ

ਨਵੀਂ ਦਿੱਲੀ (ਵੀਓਪੀ ਬਿਊਰੋ) ਪਿਆਰ ਦੇ ਜਾਲ ‘ਚ ਫਸਾ ਕੇ ਪਹਿਲਾਂ ਲੜਕੀ ਨੂੰ ਝੂਠੇ ਸੁਪਨੇ ਦਿਖਾਉਣਾ ਤੇ ਫਿਰ ਆਪਣਾ ਅਸਲੀ ਚਿਹਰਾ ਦਿਖਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਉਸ ਨੂੰ ਦੇਹ ਵਪਾਰ ਦੇ ਧੰਦੇ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰਨਾ ਪਰ ਜਦ ਲੜਕੀ ਵਿਰੋਧ ਕਰੇ ਤਾਂ ਉਸ ਦਾ ਕਤਲ ਕਰ ਕੇ ਫਰਾਰ ਹੋ ਜਾਣਾ ਤੇ 18 ਸਾਲ ਤੱਕ ਦੇ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਖੁਦ ਨੂੰ ਰੂਪੋਸ਼ ਕਰ ਕੇ ਰਹਿਣਾ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਹੀ ਇਕ ਮਾਮਲਾ ਸਾਹਮਣੇ ਆਇਆ ਹੈ ਜਦ ਦੋਸ਼ੀ 18 ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਗ੍ਰਿਫ਼ਤਾਰ ਹੋਇਆ।

 

 

ਜਾਣਕਾਰੀ ਮੁਤਾਬਕ ਇਹ ਘਟਨਾ 2005 ਵਿੱਚ ਵਾਪਰੀ ਸੀ, ਉਦੋਂ ਤੋਂ ਮੁਲਜ਼ਮ 18 ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਫਰਾਰ ਸੀ। ਘਟਨਾ ਦੇ ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਘਰ ਦੇ ਅੰਦਰੋਂ ਤੇਜ਼ ਬਦਬੂ ਆਉਣ ਕਾਰਨ ਦਿੱਲੀ ਦੇ ਕਾਲਕਾਜੀ ਥਾਣਾ ਪੁਲਿਸ ਨੇ ਘਰ ਦਾ ਤਾਲਾ ਤੋੜ ਕੇ ਟਰੰਕ ‘ਚੋਂ ਲੜਕੀ ਦੀ ਸੜੀ ਹੋਈ ਲਾਸ਼ ਬਰਾਮਦ ਕੀਤੀ ਸੀ।

ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਤੱਕ ਪੁਲਿਸ ਦੋਸ਼ੀ ਨੂੰ ਲੱਭਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੀ ਰਹੀ ਪਰ ਉਸ ਦਾ ਕੋਈ ਸੁਰਾਗ ਨਹੀਂ ਲੱਗਾ। ਆਖ਼ਰਕਾਰ ਕਿਰਾਏਦਾਰ ਵੈਰੀਫਿਕੇਸ਼ਨ ਫਾਰਮ ‘ਤੇ ਚਿਪਕਾਏ ਆਧਾਰ ਕਾਰਡ ‘ਤੇ ਉਸਦੀ ਫੋਟੋ ਨੂੰ ਟਰੇਸ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦੋਸ਼ੀ ਨੂੰ ਫੜ ਲਿਆ ਗਿਆ।

ਡੀਸੀਪੀ ਕ੍ਰਾਈਮ ਬ੍ਰਾਂਚ ਮੁਤਾਬਕ ਵਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਵੈਸ਼ਾਲੀ, ਬਿਹਾਰ ਦਾ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਹੈ। ਕਾਲਕਾਜੀ ਥਾਣੇ ਵਿੱਚ ਦਰਜ ਕਤਲ ਅਤੇ ਹੋਰ ਕਈ ਕੇਸਾਂ ਵਿੱਚ ਉਸ ਨੂੰ ਭਗੌੜਾ ਕਰਾਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਸ ਮਾਮਲੇ ਵਿਚ ਸ਼ਿਕਾਇਤਕਰਤਾ ਪੇਸ਼ੇ ਤੋਂ ਪ੍ਰਾਪਰਟੀ ਡੀਲਰ ਹੈ, ਉਹ ਕਮਿਸ਼ਨ ਦੇ ਆਧਾਰ ‘ਤੇ ਮਕਾਨ ਕਿਰਾਏ ‘ਤੇ ਦੇਣ ਦਾ ਕੰਮ ਵੀ ਕਰਦਾ ਹੈ।

2 ਜੂਨ 2005 ਨੂੰ ਵਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਨੇ ਸ਼ਿਕਾਇਤਕਰਤਾ ਨਾਲ ਕਿਰਾਏ ‘ਤੇ ਮਕਾਨ ਲੈਣ ਲਈ ਸੰਪਰਕ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਜਿਸ ‘ਤੇ ਉਸ ਨੇ ਤਿੰਨ ਹਜ਼ਾਰ ਐਡਵਾਂਸ ਲੈ ਕੇ ਵਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਮਕਾਨ ਦਿਵਾ ਦਿੱਤਾ। ਵਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਹੀ ਲੜਕੀ ਨਾਲ ਘਰ ਸ਼ਿਫਟ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। ਵਰਿੰਦਰ ਨੇ ਸ਼ਿਕਾਇਤਕਰਤਾ ਨੂੰ ਬਾਕੀ ਪੈਸੇ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਦੇਣ ਦਾ ਭਰੋਸਾ ਦਿੱਤਾ।

ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਜਦੋਂ ਸ਼ਿਕਾਇਤਕਰਤਾ ਨੇ ਬਾਕੀ ਰਕਮ ਲਈ ਵਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਨਾਲ ਸੰਪਰਕ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਟਾਲ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਉਹ ਦੋ-ਤਿੰਨ ਦਿਨਾਂ ਤੋਂ ਦਿੱਲੀ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਹੈ। ਇਸੇ ਦੌਰਾਨ 7 ਜੂਨ 2005 ਨੂੰ ਜਦੋਂ ਸ਼ਿਕਾਇਤਕਰਤਾ ਵਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਦੇ ਘਰ ਗਿਆ ਤਾਂ ਤਾਲਾ ਲੱਗਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਅਤੇ ਅੰਦਰੋਂ ਬਦਬੂ ਆ ਰਹੀ ਸੀ।

ਉਸ ਨੇ ਤੁਰੰਤ ਪੁਲਿਸ ਨੂੰ ਸੂਚਨਾ ਦਿੱਤੀ। ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਖੋਲ੍ਹਣ ‘ਤੇ ਘਰ ‘ਚੋਂ ਇਕ ਵੱਡਾ ਟਰੰਕ ਮਿਲਿਆ, ਜਿਸ ‘ਚ ਲੜਕੀ ਦੀ ਲਾਸ਼ ਪਈ ਸੀ। ਕਾਲਕਾਜੀ ਪੁਲਿਸ ਨੇ ਮਾਮਲਾ ਦਰਜ ਕਰਕੇ ਜਾਂਚ ਤੋਂ 18 ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਸ਼ੰਕਰ ਘੋਸ਼ ਨੂੰ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਕਰ ਲਿਆ ਹੈ। ਵਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਫਰਾਰ ਸੀ।

ਪੁਲਿਸ ਨੇ ਵਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਲੱਭਣ ਦੀ ਕਾਫੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਪਰ ਸਫਲਤਾ ਨਹੀਂ ਮਿਲੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਟਿਕਾਣੇ ਬਦਲ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ ਏਐਸਆਈ ਰਮੇਸ਼ ਦਾ ਉਥੋਂ ਤਬਾਦਲਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਅਤੇ 2017 ਵਿੱਚ ਉਸ ਨੂੰ ਮੁੜ ਕਾਲਕਾਜੀ ਵਿੱਚ ਤਾਇਨਾਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਉਸ ਮਾਮਲੇ ਬਾਰੇ ਪੁੱਛਗਿੱਛ ਕੀਤੀ ਤਾਂ ਵਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਫ਼ਰਾਰ ਪਾਇਆ ਗਿਆ।

ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਫਿਰ ਤੋਂ ਵਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਬਾਰੇ ਹੋਰ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਰਾਹੀਂ ਜਾਣਕਾਰੀ ਇਕੱਠੀ ਕਰਨੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਜੋ ਸਿੱਧੇ ਜਾਂ ਅਸਿੱਧੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਦੇਹ ਵਪਾਰ ਦੇ ਧੰਦੇ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਹੋਏ ਸਨ। ਜਾਂਚ ਵਿੱਚ ਸਾਹਮਣੇ ਆਇਆ ਕਿ ਵਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਪਾਣੀਪਤ, ਹਰਿਆਣਾ ਵਿੱਚ ਲੁਕਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਥੇ ਛਾਪੇਮਾਰੀ ਵੀ ਕੀਤੀ ਗਈ ਪਰ ਕੋਈ ਵੀ ਸੁਰਾਗ ਨਹੀਂ ਲੱਗ ਸਕਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਕਿਰਾਏ ਦਾ ਮਕਾਨ ਬਦਲ ਰਿਹਾ ਸੀ।

ਪਿਛਲੀ ਫਰਵਰੀ ਵਿਚ ਏਐਸਆਈ ਰਮੇਸ਼ ਐਂਟੀ ਗੈਂਗਸ ਸਕੁਐਡ, ਕ੍ਰਾਈਮ ਬ੍ਰਾਂਚ ਵਿਚ ਤਾਇਨਾਤ ਸਨ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਸ ਨੇ ਇਸ ਕੇਸ ਨੂੰ ਮੁੜ ਚੁਣੌਤੀ ਵਜੋਂ ਲਿਆ ਅਤੇ ਏ.ਸੀ.ਪੀ ਨਰੇਸ਼ ਕੁਮਾਰ, ਇੰਸਪੈਕਟਰ ਪਵਨ ਕੁਮਾਰ ਅਤੇ ਵਿਕਾਸ ਪੰਨੂ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਹੇਠ ਦੁਬਾਰਾ ਇਸ ‘ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।

ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਮੁਲਜ਼ਮਾਂ ਵੱਲੋਂ 2005 ਵਿੱਚ ਜਮ੍ਹਾਂ ਕਰਵਾਏ ਕਿਰਾਏਦਾਰ ਵੈਰੀਫਿਕੇਸ਼ਨ ਫਾਰਮ ਦੀ ਕਾਪੀ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਵਰਿੰਦਰ ਦੀ ਪੁਰਾਣੀ ਤਸਵੀਰ ਸੀ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕਾਲਕਾਜੀ ਅਤੇ ਗੋਵਿੰਦਪੁਰੀ ਇਲਾਕਿਆਂ ਤੋਂ ਸੂਚਨਾਵਾਂ ਇਕੱਠੀਆਂ ਕਰਨੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀਆਂ ਅਤੇ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਦੋਸ਼ੀ ਦਿੱਲੀ ਦੇ ਰੋਹਿਣੀ ਦੇ ਵਿਜੇ ਵਿਹਾਰ ਇਲਾਕੇ ‘ਚ ਲੁਕਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ।

ਏਐਸਆਈ ਰਮੇਸ਼ ਨੇ ਸਖ਼ਤੀ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੁਲਜ਼ਮਾਂ ਦੇ ਪਿਛਲੇ ਸਾਰੇ ਪਤਿਆਂ ਦੀ ਪੜਤਾਲ ਕੀਤੀ। ਉਸ ਵੱਲੋਂ ਵਰਤੇ ਜਾ ਰਹੇ ਮੋਬਾਈਲ ਨੰਬਰ ਬਾਰੇ ਖਾਸ ਜਾਣਕਾਰੀ ਹਾਸਲ ਕੀਤੀ। ਸਾਰੀ ਤਕਨੀਕੀ ਜਾਂਚ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵਰਿੰਦਰ ਨੂੰ ਟਰੇਸ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਅਤੇ ਐੱਸਆਈ ਅਜੇ ਕੁਮਾਰ, ਰਾਜਾ ਰਾਮ, ਰਾਹੁਲ ਕੁਮਾਰ, ਅਜੀਤ, ਕਾਂਸਟੇਬਲ ਮਨੀਸ਼ ਅਤੇ ਅਸ਼ੋਕ ਕੁਮਾਰ ਦੀ ਟੀਮ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਵਿਜੇ ਵਿਹਾਰ, ਰੋਹਿਣੀ ਤੋਂ ਫੜ ਲਿਆ।

ਪੁੱਛਗਿੱਛ ਦੌਰਾਨ ਖੁਲਾਸਾ ਹੋਇਆ ਕਿ ਉਹ 1991 ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਦੀ ਭਾਲ ਵਿੱਚ ਦਿੱਲੀ ਆਇਆ ਸੀ। ਦਿੱਲੀ ਵਿੱਚ, ਉਹ ਚਿਤਰੰਜਨ ਪਾਰਕ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਲੱਗ ਪਿਆ ਅਤੇ ਫਿਰ ਇੱਕ ਟੈਕਸੀ ਡਰਾਈਵਰ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਉਹ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਸੰਪਰਕ ‘ਚ ਆਇਆ ਅਤੇ ਦੇਹ ਵਪਾਰ ਦੇ ਧੰਦੇ ਬਾਰੇ ਪਤਾ ਲੱਗਾ। 2001 ਵਿੱਚ, ਉਹ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਪੈਸਾ ਕਮਾਉਣ ਲਈ ਦੇਹ ਵਪਾਰ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਗਿਆ।

ਉਹ ਪੱਛਮੀ ਬੰਗਾਲ ਤੋਂ ਮੁਟਿਆਰਾਂ ਖਰੀਦਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਫਿਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੇਹ ਵਪਾਰ ਵਿੱਚ ਵਰਤਦਾ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਪੀੜਤ ਨੂੰ 10,000 ਰੁਪਏ ਵਿੱਚ ਖਰੀਦਿਆ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਬਿਮਾਰੀ ਕਾਰਨ ਕੰਮ ‘ਤੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਪੀੜਤਾ ਦਾ ਕਤਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਲਾਸ਼ ਨੂੰ ਟਰੰਕ ਵਿੱਚ ਛੁਪਾ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਕੋਲਕਾਤਾ ਭੱਜ ਗਿਆ।

ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਸਿਲੀਗੁੜੀ ‘ਚ ਦਿੱਲੀ ‘ਚ ਉਸ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਲੜਕੀ ਦੇ ਘਰ ਰੁਕਿਆ। ਫਿਰ ਉਹ ਬੰਗਾਲ ਵਿਚ ਆਪਣੇ ਟਿਕਾਣੇ ਬਦਲਦਾ ਰਿਹਾ। 2009 ਵਿੱਚ ਉਹ ਅੰਬਾਲਾ ਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤ ਲਾਭੂ ਨਾਲ ਦੇਹ ਵਪਾਰ ਦਾ ਧੰਦਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ 2013 ‘ਚ ਉਹ ਪਾਣੀਪਤ ਆਇਆ ਅਤੇ ਇੱਥੇ ਕਾਰੋਬਾਰ ਕਰਨ ਲੱਗਾ।

ਉਹ 2019 ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਦਿੱਲੀ ਆਇਆ ਅਤੇ ਵਿਜੇ ਵਿਹਾਰ, ਰੋਹਿਣੀ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਲੱਗਾ। ਵਰਤਮਾਨ ਵਿੱਚ ਉਹ ਦਿੱਲੀ ਵਿੱਚ ਬਿਹਾਰ, ਬੰਗਾਲ ਅਤੇ ਭਾਰਤ ਦੇ ਹੋਰ ਹਿੱਸਿਆਂ ਤੋਂ ਨੌਜਵਾਨ ਲੜਕੀਆਂ ਨੂੰ ਰੁਜ਼ਗਾਰ ਦੇਣ ਲਈ ਇੱਕ ਕਮਿਸ਼ਨ ਏਜੰਟ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ।