ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੂਰ ਦਾਦਾ-ਦਾਦੀ ਨੂੰ ਮਿਲਣ 11 ਸਾਲ ਦਾ ਪੋਤਾ ਨਿਕਲ ਪਿਆ ਸਾਈਕਲ ‘ਤੇ, 40 ਦਿਨ ਬਾਅਦ ਭੁੱਲਾ-ਭਟਕਿਆ ਪਹੁੰਚਿਆ ਮੰਜ਼ਿਲ ‘ਤੇ
ਗੁਜਰਾਤ (ਵੀਓਪੀ ਬਿਊਰੋ) ਬਚਪਨ ਵਿਚ ਹਰ ਬੱਚਾ ਆਪਣੇ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਨਾਲੋਂ ਆਪਣੇ ਦਾਦਾ-ਦਾਦੀ ਨਾਲ ਰਹਿਣਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪਸੰਦ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਦਾ ਇੱਕ ਕਾਰਨ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਦਾਦਾ-ਦਾਦੀ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਮਾਪੇ ਬੱਚੇ ਝਿੜਕਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਦਾਦਾ-ਦਾਦੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਤੋਂ ਬਚਾਉਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਈ ਕਹਾਣੀਆਂ ਸੁਣਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਦਾਦਾ-ਦਾਦੀ ਅਤੇ ਪੋਤੇ ਦੀ ਅਨੋਖੀ ਕਹਾਣੀ ਸਾਹਮਣੇ ਆਈ ਹੈ। ਜੋ ਸਾਰਿਆਂ ਦਾ ਦਿਲ ਜਿੱਤ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਹੁਣ ਤੱਕ ਇਹ ਦੇਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਦਾਦਾ-ਦਾਦੀ ਆਪਣੇ ਪੋਤੇ-ਪੋਤੀਆਂ ਲਈ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਕਰਦੇ ਹਨ ਪਰ ਇਸ ਵਾਰ ਪੋਤੇ ਨੇ ਕੁਝ ਅਜਿਹਾ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਹਰ ਕੋਈ ਪੋਤਰੇ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਦੀ ਤਾਰੀਫ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ।
ਦਾਦਾ-ਦਾਦੀ ਅਤੇ ਪੋਤੇ ਦੀ ਅਨੋਖੀ ਕਹਾਣੀ ਅਜਿਹੀ ਹੈ ਕਿ 11 ਸਾਲ ਦੇ ਸ਼ੁਭ ਨਿਸ਼ਾਦ ਨੇ ਆਪਣੇ ਦਾਦਾ-ਦਾਦੀ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕੀਤਾ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸ਼ੁਭ ਨੇ ਜੋ ਕੀਤਾ ਉਹ ਸਭ ਨੂੰ ਹੈਰਾਨ ਕਰ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਸੀ। ਸਿਰਫ 11 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ, ਸ਼ੁਭ ਨੇ ਆਪਣੇ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਦੱਸੇ ਬਿਨਾਂ ਆਪਣੇ ਦਾਦਾ-ਦਾਦੀ ਦੇ ਘਰ ਯਾਨੀ ਗੋਰਖਪੁਰ ਜਾਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ। 15 ਜੂਨ ਨੂੰ ਸ਼ੁਭ ਨੇ ਆਪਣੇ ਬੈਗ ‘ਚ ਕੁਝ ਕੱਪੜੇ ਰੱਖੇ, ਆਪਣਾ ਸਾਈਕਲ ਚੁੱਕਿਆ ਅਤੇ ਨਿਡਰ ਹੋ ਕੇ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੂਰ ਗੋਰਖਪੁਰ ਲਈ ਰਵਾਨਾ ਹੋ ਗਿਆ।
ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਉਸ ਦੇ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਵੀ ਸ਼ੁਭ ਦੇ ਘਰ ਤੋਂ ਗੋਰਖਪੁਰ ਜਾਣ ਬਾਰੇ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਸ਼ੁਭ ਗੁਜਰਾਤ ਦੇ ਭਰੂਚ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਨਾਲ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ। ਜਿੱਥੇ ਉਸ ਦੇ ਪਿਤਾ ਸੁਰੇਸ਼ ਨਿਸ਼ਾਦ ਗੋਰਖਪੁਰ ਤੋਂ ਕੰਮ ‘ਤੇ ਆਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਰੁਕੇ ਹੋਏ ਸਨ। ਸੁਰੇਸ਼ ਨੇ ਸ਼ੁਭ ਦੇ ਲਾਪਤਾ ਹੋਣ ਦੀ ਸੂਚਨਾ ਸਥਾਨਕ ਪੁਲਿਸ ਨੂੰ ਦਿੱਤੀ। ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਆਪਣੇ ਬੇਟੇ ਨੂੰ ਲੱਭਣ ਵਾਲੇ ਨੂੰ 50 ਹਜ਼ਾਰ ਰੁਪਏ ਦਾ ਇਨਾਮ ਦੇਣ ਦਾ ਵੀ ਐਲਾਨ ਕੀਤਾ। ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਸੁਰੇਸ਼ ਨੇ ਗੋਰਖਪੁਰ ‘ਚ ਆਪਣੇ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਸ਼ੁਭ ਬਾਰੇ ਪੁੱਛਿਆ ਪਰ ਕੋਈ ਜਾਣਕਾਰੀ ਨਹੀਂ ਮਿਲੀ।
ਸ਼ੁਭ ਨੇ ਛੋਟੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਇੰਨੀ ਵੱਡੀ ਹਿੰਮਤ ਦਿਖਾਈ। ਉਸ ਨੇ ਸਾਈਕਲ ਰਾਹੀਂ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੀ ਦੂਰੀ ਤੈਅ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ। ਪਰ ਉਸ ਛੋਟੇ ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ ਇਹ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਸਾਈਕਲ ‘ਤੇ ਦੂਰੀ ਮਾਪਣਾ ਕੋਈ ਛੋਟੀ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਉਹ ਆਪਣਾ ਸਾਈਕਲ ਕੁਝ ਦੂਰੀ ਤੱਕ ਚਲਾ ਗਿਆ ਜਦੋਂ ਸ਼ੁਭ ਨੂੰ ਅੰਕਲੇਸ਼ਵਰ ਨੇੜੇ ਇੱਕ ਟਰੱਕ ਨੇ ਟੱਕਰ ਮਾਰ ਦਿੱਤੀ।
ਟਰੱਕ ਡਰਾਈਵਰ ਦੀ ਦਰਿਆਦਿਲੀ ਨੇ ਸ਼ੁਭ ਨੂੰ 38 ਦਿਨਾਂ ਤੱਕ ਆਪਣੇ ਕੋਲ ਰੱਖਿਆ ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਇਲਾਜ ਕੀਤਾ। ਸ਼ੁਭ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਬਾਰੇ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਸੀ। ਅਜਿਹੇ ‘ਚ ਟਰੱਕ ਡਰਾਈਵਰ ਸ਼ੁਭ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਸੂਰਤ, ਮੁੰਬਈ ਸਮੇਤ ਕਈ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਰਾਹੀਂ ਲਖਨਊ ਲੈ ਆਇਆ। ਸ਼ੁਭ ਨੂੰ ਸਭ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਗੋਰਖਪੁਰ ਜਾਣਾ ਹੈ। ਜਿਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ 39ਵੇਂ ਦਿਨ ਟਰੱਕ ਡਰਾਈਵਰ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਸ਼ੁਭ ਲਖਨਊ ਤੋਂ ਰੋਡਵੇਜ਼ ਦੀ ਬੱਸ ਰਾਹੀਂ ਗੋਰਖਪੁਰ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ। ਜਿੱਥੇ ਸ਼ੁਭ ਬੱਸ ਸਟੈਂਡ ‘ਤੇ ਉਤਰ ਕੇ ਆਪਣੇ ਘਰ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ। ਆਖਿਰਕਾਰ ਉਹ ਸਮਾਂ ਆਇਆ ਜਦੋਂ ਸ਼ੁਭ 40ਵੇਂ ਦਿਨ ਆਪਣੇ ਦਾਦਾ-ਦਾਦੀ ਕੋਲ ਪਹੁੰਚਿਆ।
