ਮਾਸੀ ਦੀ ਕੁੜੀ ਨੇ ਹੀ ਵਿਦੇਸ਼ ਲਿਜਾ ਕੇ ਸ਼ੇਖ ਦੇ ਹਵਾਲੇ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਆਪਣੀ ਭੈਣ, ਬਿਨਾਂ ਰੋਟੀ-ਪਾਣੀ ਤੋਂ ਕਰਦੇ ਸੀ ਤਸ਼ੱਦਦ
ਜਲੰਧਰ (ਵੀਓਪੀ ਬਿਊਰੋ) ਵਿਦੇਸ਼ ਜਾ ਕੇ ਚੰਗੀ ਨੌਕਰੀ ਅਤੇ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਲਾਲਸਾ ਵਿੱਚ ਕਈ ਵਾਰ ਲੋਕ ਟਰੈਵਲ ਏਜੰਟਾਂ ਦੇ ਚੱਕਰਾਂ ਵਿੱਚ ਫਸ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਹਾਲ ਹੀ ‘ਚ ਇਕ ਅਜਿਹਾ ਮਾਮਲਾ ਸਾਹਮਣੇ ਆਇਆ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਮਾਸੀ ਦੀ ਕੁੜੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਲੋੜਵੰਦ ਭੈਣ ਨੂੰ ਬਹਿਲਾ ਕੇ ਓਮਾਨ ਭੇਜ ਅਤੇ ਜਿੱਥੇ ਉਸ ‘ਤੇ ਕਈ ਅੱਤਿਆਚਾਰ ਕੀਤੇ ਗਏ।
ਪੀੜਤ ਔਰਤ, ਜੋ ਕਿ ਇੱਕ ਟਰੈਵਲ ਏਜੰਟ ਦੀ ਮਾਸੀ ਦੀ ਧੀ ਹੈ, ਨੇ ਹੁਣ ਖੁਲਾਸਾ ਕੀਤਾ ਹੈ ਕਿ ਦੁਬਈ ਵਿੱਚ ਅਗਵਾਕਾਰਾਂ ਨੇ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਬੇਰਹਿਮੀ ਨਾਲ ਸਲੂਕ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਪੀੜਤਾ ਅਨੁਸਾਰ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਲਿਖੇ ਇਕਰਾਰਨਾਮੇ ’ਤੇ ਦਸਤਖ਼ਤ ਕਰਨ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰਨ ਕਾਰਨ ਉਸ ਨੂੰ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਬਿਨਾਂ ਰੋਟੀ-ਪਾਣੀ ਤੋਂ ਇੱਕ ਲੱਤ ’ਤੇ ਖੜ੍ਹਾ ਰਹਿਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।
ਔਰਤ ਅਨਪੜ੍ਹ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਸਮਝ ਸਕੀ। ਉਸ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਬੰਧਕ ਬਣਾਉਣ ਵਾਲੇ ਮੁੱਖ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸ਼ੇਖ ਹਨ ਅਤੇ ਭਾਰਤੀ ਟਰੈਵਲ ਏਜੰਟਾਂ ਦੀ ਮਿਲੀਭੁਗਤ ਨਾਲ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਫਸਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਲੋਕ ਉਥੇ ਫਸੀਆਂ ਅਤੇ ਕਮਜ਼ੋਰ ਲੜਕੀਆਂ ਨਾਲ ਦੁਰਵਿਵਹਾਰ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਪੀੜਤਾ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਕੁੜੀਆਂ ਨੂੰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਚੁਣਦੇ ਹਨ ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਸਬਜ਼ੀ ਮੰਡੀ ਤੋਂ “ਗਾਜਰ” ਖਰੀਦ ਰਹੇ ਹੋਣ। ਇਹ ਸਭ ਕੁਝ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਸੀ।
ਨਕੋਦਰ ਦੀ ਰਹਿਣ ਵਾਲੀ ਇੱਕ ਔਰਤ ਦੀ ਦਰਦਨਾਕ ਕਹਾਣੀ, ਜੋ ਚਾਲੀ ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਇੱਕ ਗਰੀਬ ਅਤੇ ਤਲਾਕਸ਼ੁਦਾ ਔਰਤ ਹੈ। ਪੀੜਤ ਔਰਤ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸੰਘਰਸ਼ਮਈ ਦੌਰ ਬਾਰੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਸ ਦੀ ਮਸੇਰੀ ਭੈਣ ਪ੍ਰੀਤ ਕੌਰ (ਜਿਸ ਨੂੰ ਪਿੰਕੀ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ), ਜੋ ਕਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਦੇ ਛੋਟਾ ਰਈਆ ਦੀ ਰਹਿਣ ਵਾਲੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਸਮੇਂ ਓਮਾਨ ਵਿੱਚ ਰਹਿ ਰਹੀ ਹੈ। ਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਬਿਹਤਰ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਉਮੀਦ ਵਿੱਚ ਓਮਾਨ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕੀਤੀ। ਉਸ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਓਮਾਨ ਆਉਣ ਲਈ 40,000 ਰੁਪਏ ਦੇਣ ਦੀ ਗੱਲ ਕਹੀ। ਜਿਸ ਵਿਚੋਂ ਅੱਧੀ ਰਕਮ ਉਸ ਨੇ ਭਾਰਤ ਵਿਚ ਅਤੇ ਬਾਕੀ ਰਕਮ ਓਮਾਨ ਪਹੁੰਚਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਅਦਾ ਕਰਨੀ ਸੀ।
ਓਮਾਨ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨ ਰਹਿ ਰਹੀਆਂ ਕਈ ਔਰਤਾਂ ਦੀ ਦੁਰਦਸ਼ਾ ਬਾਰੇ ਜਾਣਦਿਆਂ ਉਹ ਉੱਥੇ ਨਹੀਂ ਜਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਨੂੰ ਠੁਕਰਾ ਦਿੱਤਾ। ਉਂਜ ਪ੍ਰੀਤ ਉਰਫ਼ ਪਿੰਕੀ ਵੱਲੋਂ ਉਸ ਨੂੰ ਲਗਾਤਾਰ ਇਹ ਤਸੱਲੀ ਦਿੱਤੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ ਕਿ ਉਥੇ ਸਭ ਕੁਝ ਠੀਕ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ। ਉਸਨੇ ਇਹ ਵੀ ਭਰੋਸਾ ਦਿਵਾਇਆ ਕਿ ਉਹ ਖੁਦ ਓਮਾਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਆਲੀਸ਼ਾਨ ਜੀਵਨ ਬਤੀਤ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਉਸਨੂੰ ਇੱਥੇ ਕਿਸੇ ਕਿਸਮ ਦੀ ਸਮੱਸਿਆ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਪਵੇਗਾ। ਪੀੜਤ ਔਰਤ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਪਿੰਕੀ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਉਸ ਦੀ ਭੈਣ ਨੂੰ ਮੁਸੀਬਤ ਵਿੱਚ ਕਿਉਂ ਪਾਵੇਗੀ।
ਆਪਣੀ ਮਾਸੀ ਦੀ ਕੁੜੀ ਦੇ ਲਗਾਤਾਰ ਦਬਾਅ ਕਾਰਨ ਪੀੜਤ ਔਰਤ ਓਮਾਨ ਜਾਣ ਲਈ ਰਾਜ਼ੀ ਹੋ ਗਈ। ਉਹ ਇਸ ਸਾਲ 26 ਅਪ੍ਰੈਲ ਨੂੰ ਸ਼ਾਰਜਾਹ ਹਵਾਈ ਅੱਡੇ ‘ਤੇ ਪਹੁੰਚੀ, ਜਿੱਥੇ ਇਕ ਆਦਮੀ ਅਤੇ ਇਕ ਔਰਤ ਉਸ ਨੂੰ ਲੈਣ ਆਏ ਅਤੇ ਫਿਰ ਉਸ ਨੂੰ ਇਕ ਘਰ ਵਿਚ ਲੈ ਗਏ। ਪਰ ਉੱਥੇ ਪਹੁੰਚ ਕੇ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਸ ਦਾ ਪਾਸਪੋਰਟ ਜ਼ਬਤ ਕਰ ਲਿਆ ਗਿਆ।
ਦਰਦ ਅਤੇ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ, ਇਹ ਲੋਕ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿਚ ਲਿਖੇ ਇਕਰਾਰਨਾਮੇ ‘ਤੇ ਦਸਤਖਤ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਸਨ. ਉਹ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਲਿਖੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹ ਨਹੀਂ ਸਕਦੀ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਉਸਨੇ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸ਼ੇਖਾਂ ਨੇ ਹਦਾਇਤ ਕੀਤੀ ਕਿ ਇਸ ਨੂੰ 5 ਦਿਨ ਤੱਕ ਬਿਨਾਂ ਭੋਜਨ-ਪਾਣੀ ਦੇ ਇਕ ਲੱਤ ‘ਤੇ ਖੜ੍ਹਾ ਰਹਿਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ। ਪਰ ਉਹ ਕੁਝ ਘੰਟਿਆਂ ਬਾਅਦ ਹੀ ਢਹਿ ਗਈ।
ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪੱਖ ਤੋਂ ਤਸ਼ੱਦਦ ਇੱਥੇ ਖਤਮ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ। ਪੀੜਤਾ ਅਨੁਸਾਰ ਉਸ ਨੂੰ ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਵੀਡੀਓ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਓਮਾਨ ਆਈ ਹੈ ਅਤੇ ਜੇਕਰ ਉਹ ਦੋ ਸਾਲ ਪੂਰੇ ਕੀਤੇ ਬਿਨਾਂ ਵਾਪਸ ਆਉਂਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਮਾਲਕ ਨੂੰ 1.50 ਲੱਖ ਰੁਪਏ ਦੇਣੇ ਪੈਣਗੇ। ਪੀੜਤਾ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਮੈਨੂੰ ਵੀਡੀਓ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਮਜ਼ਬੂਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਮੇਰੇ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪੱਖ ਤੋਂ ਸਰੀਰਕ ਸ਼ੋਸ਼ਣ ਸਹਿਣ ਦੀ ਤਾਕਤ ਨਹੀਂ ਸੀ ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਹੋਰ ਕੋਈ ਵਿਕਲਪ ਨਹੀਂ ਸੀ।”
ਬਾਅਦ ‘ਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਓਮਾਨ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ, ਜਿੱਥੇ ਬੰਗਾਲ, ਪੰਜਾਬ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਨੇਪਾਲ ਅਤੇ ਹੋਰ ਥਾਵਾਂ ਤੋਂ 200 ਦੇ ਕਰੀਬ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਥਾਂ ‘ਤੇ ਹਿਰਾਸਤ ‘ਚ ਲਿਆ ਗਿਆ।
ਉਹ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਇਨ੍ਹਾਂ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਲਾਈਨ ਵਿੱਚ ਖੜ੍ਹਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਜਿੱਥੇ ਸ਼ੇਖ ਸਬਜ਼ੀ ਮੰਡੀ ਵਿੱਚ “ਗਾਜਰ-ਮੂਲੀ” ਵਾਂਗ ਖਰੀਦਦੇ ਹਨ। ਕਾਫੀ ਜੱਦੋ ਜਹਿਦ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇਹ ਔਰਤ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਥੋਂ ਭੱਜਣ ‘ਚ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋ ਗਈ। ਫਿਰ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਘਰ ਵਿੱਚ ਨੌਕਰੀ ਮਿਲ ਗਈ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਭਾਰਤੀ ਦੂਤਾਵਾਸ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਸਕੀ ਅਤੇ ਉਥੋਂ ਮਦਦ ਮੰਗੀ। ਉਥੋਂ ਦੇ ਚੁੰਗਲ ‘ਚੋਂ ਨਿਕਲਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਉਹ ਗੁਰਦੁਆਰੇ ਪਹੁੰਚੀ ਜਿੱਥੇ ਉਸ ਦੀ ਮੁਲਾਕਾਤ ਸੰਸਦ ਮੈਂਬਰ ਵਿਕਰਮਜੀਤ ਸਾਹਨੀ ਨਾਲ ਹੋਈ। ਉਸ ਨੇ ਪੀੜਤਾ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਕਈ ਹੋਰ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਾਸਪੋਰਟ ਵਾਪਸ ਲੈਣ ਅਤੇ 2 ਜੂਨ ਨੂੰ ਘਰ ਪਰਤਣ ਵਿਚ ਮਦਦ ਕੀਤੀ। ਘਰ ਪਰਤਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪੀੜਤ ਔਰਤ ਨੇ ਆਪਣੀ ਚਚੇਰੀ ਭੈਣ ਪਿੰਕੀ ਖਿਲਾਫ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਦਰਜ ਕਰਵਾਈ।
